بازگشت
اختلالات خواب در بیماری پارکینسون (Sleep Disorders in Parkinson's Disease)

اختلالات خواب در بیماران مبتلا به پارکینسون بسیار شایع بوده و یکی از علل ناتوانی ایشان می باشد.
تحلیل سلولهای مغزی در ساختارهای مرتبط با تنظیم خواب و بیداری و ناتوانی حرکتی علل اصلی مشکلات خواب بیماران پارکینسونی هستند. سایر علل شامل عوارض دارویی، مشکلات روانپزشکی مثل اضطراب و افسردگی، مشکلات تنفسی حین خواب مانند آپنه خواب، تکرر ادرار،... می باشند.
شایعترین شکایت خواب این بیماران، بی خوابی، حرکات غیر طبیعی حین خواب و خواب آلودگی شدید روزانه هستند.
بی خوابی که در ۶۰ درصد بیماران دیده می شود معمولا به صورت اختلال در نگهداری و حفظ تداوم خواب است و با درمان مشکلات حرکتی شبانه، رفتار درمانی شناختی، درمان تکرر ادرار، درمان اضطراب و افسردگی و تجویز داروهای خواب آور بهبود می یابد.
پرخوابی و خواب آلودگی روزانه در ۳۰ درصد بیماران خصوصا در موارد پیشرفته بیماری دیده می شود و می تواند در نتیجه تخریب سیستمهای برانگیختگی مغزی باشد، اگرچه داروهای پارکینسون هم ممکنه نقش داشته باشند. درمان شامل کاهش دوز داروها، نوردرمانی و تجویز داروهای محرک است.
اگرچه مشکلات تنفسی حین خواب در بیماران پارکینسونی افزایش واضحی ندارند، اما درمان آن میتواند خواب آلودگی روزانه را بهبود بخشد.
سندرم پای بیقرار و اختلال رفتاری خواب REM نیز به صورت شایعی با بیماری پارکینسون همراهی دارند و حتی ممکنه سالها قبل از تظاهرات حرکتی بیماری ظاهر شوند.
شناسایی مشکلات خواب و درمان آنها در بیماران پارکینسونی به طور بارزی با افزایش کیفیت زندگی آنها همراه است.