بازگشت
خواب آلودگی شدید روزانه (Excessive Daytime Sleepiness)
خوابیدن در موقعیت هایی که انتظار می رود فرد به طور معمول بیدار و هوشیار باشد مانند مطالعه، جلسه سخنرانی، تماشای تلویزیون، سینما، رانندگی، ترافیک را خواب آلودگی شدید روزانه می گویند که در حداقل ۵ درصد جمعیت عمومی دیده می شود.
علل خواب آلودگی شدید روزانه شامل محرومیت از خواب یا خواب ناکافی ( شایعترین علت )، اختلالات خواب ( آپنه خواب، نارکولپسی، سندرم پاهای بی‌قرار، هایپر سومنیای بدون علت، حرکات متناوب پاها در خواب )، سایر بیماریها مانند کم کاری تیروئید، افسردگی و عوارض داروها می باشد.
تعیین شدت خواب آلودگی و تشخیص علت آن با پرسش از بیمار، پرکردن پرسشنامه های مرتبط و انجام تستهای خاص شامل پلی سومنوگرافی و MSLT است.
نارکولپسی یک اختلال نسبتا نادر و بدون علت شناخته شده با شیوع بیشتر در دهه ۲ و ۳ است. نارکولپسی با علائم خواب آلودگی شدید روزانه، حملات خواب، توهمات هنگام خوابیدن یا بیدار شدن، فلج خواب، کاتاپلکسی یا ضعف عضلات هنگام خنده یا هیجان مشخص می شود. تشخیص نارکولپسی با استفاده از پلی سومنوگرافی، MSLT و تست ژنتیک است.
پرخوابی بدون علت (هایپر سومنیای ایدیوپاتیک) بیماری نادر و با علت ناشناخته است که معمولا در دهه دوم زندگی شروع می شود. بیماران مبتلا به پرخوابی بدون علت علیرغم اینکه بیشتر از ۱۰ تا ۱۱ ساعت خواب شبانه و چرتهای روزانه طولانی مدت دارند، احساس سر حالی نمی کنند و دچار خواب آلودگی شدید روزانه هستند. بیدار شدن آنها از خواب بسیار سخت بوده و معمولا باید با کمک سایر افراد از خواب بیدار شوند و بعد از بیداری هم تا مدتی احساس گیجی به همراه ناهماهنگی در حرکات را تجربه می کنند که اصطلاحا مستی خواب نامیده می شود. تشخیص پرخوابی ایدیوپاتیک با مراجعه به کلینیک خواب و بر اساس نتایج پلی سومنوگرافی، MSLT و گزارش اکتی گرافی است.
در صورتی که شما هم از خواب آلودگی شدید روزانه رنج می برید با مراجعه به فوق تخصص خواب علت را بررسی و درمان کنید.
