بازگشت
اختلالات خواب در سالمندان (Sleep Disorders in Elderly)
سالمندان معمولا تغییراتی را در کیفیت و طول مدت خواب خود تجربه میکنند. این تغییرات ثانویه به تغییر در ساعت داخلی بدن، عدم تماس با نور کافی در طی روز، کاهش ترشح هورمون ملاتونین، شرایط روحی و بیماریهای جسمی متعدد، داروهای مصرفی، ادرار شبانه، تغییرات در سبک زندگی مانند بازنشستگی می توانند با اختلال خواب در این گروه سنی همراه باشند.
انتظار میرود به طور طبیعی و با بالا رفتن سن خواب عمیق کاهش و خواب سبک افزایش یافته و سیکل خواب و بیداری زودتر رخ دهد، به طوریکه افراد مسن خواب سبک و کوتاهتر و همراه با بیدار شدنهای مکرر حین خواب داشته و زودتر از بقیه خوابیده و زودتر هم بیدار میشوند.
40 تا 70 درصد افراد مسن از اختلالات خواب رنج میبرند و تا نیمی از موارد ممکن است تشخیص داده نشده و درمان نشوند.
شایع ترین اختلال خواب در سالمندان بیخوابی است، سایر اختلالات خواب شامل آپنه خواب، حرکات دوره ای پا حین خواب، سندرم پای بی قرار، پرخوابی، کابوس های شبانه، اختلال رفتاری خواب REM می باشد.
در بسیاری از مواقع فرد سالمند خواب نسبتا خوبی دارد اما تصور خودش این است که خواب نامناسبی داشته است.
بیش از نیمی از افراد مسن ناتوانی یا سختی در شروع یا تداوم خواب یا عدم رضایت از خواب خود دارند. علل بی خوابی در سالمندان متعدد و شامل علل روانشناختی مثل اضطراب و افسردگی، علل جسمی مانند مشکلات قلبی، تنفسی، گوارشی، کلیوی و دردهای مزمن، مصرف داروهای متعدد، الگوی زندگی نامناسب مانند چرت زدنهای روزانه، سایر اختلالات خواب مانند آپنه خواب و سندرم پای بی قرار و... می باشد.
باتوجه به عوارض جسمی و روحی ناشی از کمبود خواب و نقش خواب در فعالیت های روزانه و کیفیت زندگی افراد نیاز به شناسایی علل بی خوابی و کیفیت پایین خواب و درمان آنها می باشد.
درمان اختلالات خواب در سالمندان با تاکید بر رعایت بهداشت خواب و ایجاد عادت های درست است و تا حد امکان در این گروه سنی باید از مصرف قرص های خواب آور با توجه به عوارضی مانند اختلال شناختی، زمین خوردن و وابستگی اجتناب شود.
