دندان قروچه (Bruxism)

دندان قروچه فعالیت مکرر عضلات فک است که منجر به فشار دادن دندانها روی هم و بیرون راندن فک تحتانی میشود.

دندان قروچه در کودکان شایعتر است و ممکن است در دو سوم آنها تا بزرگسالی ادامه پیدا کند.

دندان قروچه در زن و مرد به یک نسبت دیده می شود و ممکن است در افراد فامیل درجه یک هم دیده شود. 

فرکانس و شدت دندان قروچه در افراد و شبهای مختلف متفاوت است و اغلب صدها بار در طی یک دوره خواب شبانه رخ می دهد.

فاکتورهای مستعد کننده شامل اضطراب، استرس زندگی و کاری، مصرف سیگار یا کافئین قبل از خواب و بعضی داروها می باشند.

تشخیص دندان قروچه به صورت کلینیکی با شنیدن صداهای مکرر ساییده شدن دندانها روی هم حین خواب به همراه مشاهده ساییدگی سطح دندانها در معاینه، خستگی و درد صبحگاهی در عضلات فک ، سردرد نواحی تمپورال (گیجگاهی) یا قفل شدن فک در صبح داده می شود.

عوارض دندان قروچه شامل احساس ناخوشایند در عضلات صورت و دندانها، محدودیت حرکت فک، درد دهان و صورت، سردرد نواحی گیجگاهی، ساییدگی و شکستگی دندانها، ایجاد زخم داخل دهان می باشد.

درمان دندان قروچه شامل استفاده از گارد دندانی، داروهای ضد اضطراب، داروهای شل کننده عضلانی، رفتار درمانی و تزریق بوتولینیوم توکسین به عضلات مربوط به حرکات فک است.